Σκοπός είναι να συγκριθεί η αποτελεσματικότητα και η ασφάλεια της γλιβενκλαμίδης σε σύγκριση με τη μετφορμίνη και το συνδυασμό τους για τη θεραπεία του σακχαρώδη διαβήτη της κύησης (GDM).
Σε αυτή την προοπτική τυχαιοποιημένη μελέτη, τυχαιοποιήθηκαν οι ασθενείς με διαβήτη κύησης (13-33 εβδομάδες κύησης) και των οποίων η γλυκόζη αίματος ήταν ανεπαρκώς ελεγχόμενη με δίαιτα για να λάβουν είτε γλιβενκλαμίδη είτε μετφορμίνη. Σε όσες ασθενείς δεν επιτεύχθη η βέλτιστη γλυκαιμική ρύθμιση, προστέθηκε το άλλο φάρμακο, ενώ σε όσες παρατηρήθηκαν ανεπιθύμητες ενέργειες, το φάρμακο αντικαταστάθηκε. Σε όσες ασθενείς δεν επιτεύχθη ευγλυκαιμία και με τις δύο φαρμακευτικές αγωγές, τότε χορηγήθηκε ινσουλίνη. Τα πρωτεύοντα καταληκτικά σημεία ήταν το ποσοστό της θεραπευτικής αποτυχίας και ο γλυκαιμικός έλεγχος μετά τη θεραπεία πρώτης γραμμής σύμφωνα με την μέση ημερήσια διακύμανση γλυκόζης.
Η γλιβενκλαμίδη χρησιμοποιήθηκε σε 53 ασθενείς και η μετφορμίνη σε 51. Στην ομάδα της γλιβενκλαμίδης, το φάρμακο απέτυχε σε 18 (34%) ασθενείς λόγω ανεπιθύμητων ενεργειών (υπογλυκαιμία) σε 6 (11%) και λόγω ανεπαρκούς γλυκαιμικού ελέγχου σε 12 (23%) . Στην ομάδα της μετφορμίνης, το φάρμακο απέτυχε σε 15 (29%) ασθενείς, λόγω ανεπιθύμητων ενεργειών (γαστρεντερικά ενοχλήματα) σε 1 (2%) και ανεπαρκούς γλυκαιμικού ελέγχου σε 14 (28%). Η επιτυχία της θεραπείας μετά από θεραπεία δεύτερης γραμμής ήταν υψηλότερη στην ομάδα της μετφορμίνης από ότι στην ομάδα της γλιβενκλαμίδης (13 από 15 [87%] έναντι 9 από 18 [50%], αντίστοιχα, Ρ = 0,03). Στην ομάδα της γλιβενκλαμίδης, 9 (17%) ασθενείς έλαβαν τελικά θεραπεία με ινσουλίνη σε σύγκριση με 2 (4%) στην ομάδα της μετφορμίνης (Ρ = 0,03). Ο συνδυασμός των φαρμάκων μείωσε την ανάγκη για ινσουλίνη από 33 (32%) σε 11 (11%) ασθενείς (Ρ = 0.0002). Η μέση ημερήσια τιμή γλυκόζης αίματος και άλλα μαιευτικά και νεογνικά αποτελέσματα ήταν συγκρίσιμα μεταξύ των ομάδων, συμπεριλαμβανομένων της μακροσωμίας, της νεογνικής υπογλυκαιμίας, και των ηλεκτρολυτικών διαταραχών.
Η γλιβενκλαμίδη και η μετφορμίνη είναι συγκρίσιμες από του στόματος θεραπείες για το Διαβήτη Κυήσεως όσον αφορά τον έλεγχο της γλυκόζης και τις ανεπιθύμητες ενέργειες. Ο συνδυασμός τους παρουσιάζει υψηλό ποσοστό αποτελεσματικότητας με σημαντικά μικρότερη ανάγκη για ινσουλίνη, με ένα πιθανό πλεονέκτημα της μετφορμίνης έναντι της γλιβενκλαμίδης, ως θεραπεία πρώτης γραμμής.
Σχόλιο: Προφανώς οι peros αντιδιαβητικές αγωγές δεν συνιστώνται αυτή την στιγμή για τον διαβήτη κύησης. Οι κατευθυντήριες οδηγίες ιδιαίτερα της Ελληνικής Διαβητολογικής Εταιρείας, συνιστούν μόνο ινσουλινοθεραπεία για την αντιμετώπιση του διαβήτη κύησης.
Diabetes Care, DOI: 10.2337/dc16-2307