Τα οφέλη από την λήψη ασπιρίνης από ασθενείς με εγκατεστημένη καρδιαγγειακή νόσο είναι αδιαμφισβήτητα και υπερτερούν του κινδύνου αιμορραγίας, αλλά ο ρόλος της σε ασθενείς χωρίς γνωστή καρδιαγγειακή νόσο παραμένει αμφιλεγόμενος. Το ζήτημα αυτό προσπάθησε να ξεκαθαρίσει η μελέτη ARRIVE, μια διπλή-τυφλή τυχαιοποιημένη, πολυκεντρική μελέτη με πληθυσμό 12546 ασθενείς, χωρίς εγκατεστημένη καρδιαγγειακή νόσο. Στην μελέτη συμμετείχαν άνδρες ηλικίας ≥ 55 ετών και γυναίκες ηλικίας ≥ 60 ετών, χωρίς σακχαρώδη διαβήτη και μέτριο εκτιμώμενο καρδιαγγειακό κίνδυνο. Οι ασθενείς τυχαιοποιήθηκαν με αναλογία 1:1 σε αυτούς που έλαβαν καθημερινά χαμηλή δόση ασπιρίνης (100mg) και σε αυτούς που έλαβαν placebo. Ως πρωτογενές τελικό σημείο ορίστηκε το σύμπλοκο καρδιαγγειακού θανάτου, εμφράγματος του μυοκαρδίου, ισχαιμικού αγγειακού εγκεφαλικού επεισοδίου, παροδικού ισχαιμικού αγγειακού εγκεφαλικού επεισοδίου και ασταθούς στηθάγχης και ο μέσος χρόνος παρακολούθησης ήταν τα 5 έτη.
More
Τα τελευταία 40 χρόνια τα ποσοστά των ασθενών με παχυσαρκία έχουν σχεδόν τριπλασιαστεί παγκοσμίως. Είναι γνωστό ότι η παχυσαρκία σχετίζεται με την ανάπτυξη επιπλοκών όπως η αρτηριακή υπέρταση (ΑΥ), η δυσλιπιδαιμία (ΔΛΔ), ο σακχαρώδης διαβήτης τύπου 2 (ΣΔ2), η στεφανιαία νόσος, το αγγειακό εγκαφαλικό επεισόδιο (ΑΕΕ), και η καρδιακή ανεπάρκεια. Σχετίζεται επίσης με αυξημένο κίνδυνο θανάτου από οποιαδήποτε αιτία. Για την αντιμετώπιση της παχυσαρκίας έχουν προταθεί πολλές φαρμακευτικές θεραπείες αλλά χωρίς καμία από αυτές να έχει αποδεδειγμένη καρδιαγγειακή ασφάλεια.
More
Από τα 84 εκατομμύρια Αμερικάνων ενηλίκων που βρίσκονται στο στάδιο του προδιαβήτη αναμένεται τα προσεχή χρόνια, τα 28 εξ αυτών να γίνουν διαβητικοί. Σκοπός της μελέτης ήταν να αξιολογήσει το αν η θεραπευτική παρέμβαση στο στάδιο του προδιαβήτη για τα άτομα υψηλού κινδύνου εμφάνισης θα μπορούσε να προλάβει την εξέλιξη σε σακχαρώδη διαβήτη. Πρόκειται για μια προοπτική μελέτη παρατήρησης ατόμων απο κοινότητα στην βόρεια Καρολίνα των ΗΠΑ, με αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης διαβήτη. Μεταξύ των ατόμων έγινε διαστρωμάτωση κινδύνου με βάση την ινσουλινοαντίσταση, τη διαταραχή στη λειτουργία του β κυττάρου και την ανοχή στην γλυκόζη. Η θεραπεία ήταν ανάλογη του κινδύνου, με τα άτομα υψηλού κινδύνου να λαμβάνουν τριπλό συνδυασμό με μετφορμίνη, πιογλιταζόνη, GLP1 αγωνιστή και υγιεινοδιατητική παρέμβαση ενώ τα ενδιάμεσου κινδύνου έλαβαν διπλό συνδυασμό με μετφορμίνη, πιογλιταζόνη και υγιεινοδιαιτητική παρέμβαση. Το πρωτογενές καταληκτικό σημείο ήταν η επίπτωση της εμφάνισης σακχαρώδους διαβήτη μεταξύ των ετών 2009-2016.
More
Για αρκετά έτη οι ανταγωνιστές βιταμίνης Κ μονοπωλούσαν όσον αφορά τη πρόληψη των θρομβοεμβολικών επεισοδίων σε ασθενείς με κολπική μαρμαρυγή, οδηγώντας τόσο στην μείωση της συχνότητας εμφάνισης των θρομβοεμβολικών επεισοδίων όσο και στην μείωση της θνησιμότητας σε ασθενείς με κολπική μαρμαρυγή. Βασικό μειονέκτημα των ανταγωνιστών βιταμίνης Κ είναι το γεγονός ότι η επίτευξη ικανοποιητικών επιπέδων ανταγωνιστών βιταμίνης Κ είναι δύσκολη λόγω του στενού θεραπευτικού εύρους που εμφανίζει η ανωτέρω κατηγορία. Αντίθετα, αυτό το μειονέκτημα δεν το εμφανίζουν τα NOAC’s , των οποίων η ασφάλεια και η αποτελεσματικότητα δεν έχουν μελετηθεί σε ΄΄συνθήκες πραγματικού κόσμου΄΄.
More
Πολυκεντρική ισπανική μελέτη στην οποία συμμετείχαν 7447 ασθενείς ηλικίας 55-80 ετών 55% γυναίκες υψηλού καρδιαγγειακού κινδύνου χωρίς γνωστή καρδιαγγειακή νόσο κατηγοριοποιήθηκαν σε 3 διατροφικές ομάδες : μια με μεσογειακή εμπλουτισμένη με παρθένο ελαιόλαδο, μια με ανάμεικτους ξηρούς καρπούς και με μια με χαμηλή σε λιπαρά διατροφή. Οι συμμετέχοντες έλαβαν διατροφική εκπαίδευση και αναλόγως της ομάδας ,ελεύθερη κατανάλωση ελαιόλαδου, ξηρών καρπών ή τροφών χαμηλών σε λιπαρά. Το πρωτογενές καταληκτικό σημείο ήταν η εμφάνιση μείζονος καρδιακού συμβάματος( έμφραγμα μυοκαρδίου,εγκεφαλικό επεισόδιο,θάνατος απο καρδιαγγειακό επεισόδιο).Μετά απο μια παρακολούθηση κατα μέσο όρο 4,8 ετών , η μελέτη διεκόπη πρόωρα.
More
Βάσει της διεθνούς βιβλιογραφίας είναι γνωστό ότι ο Σακχαρώδης Διαβήτης αποτελεί τόσο παράγοντα κινδύνου για την εμφάνιση καρκίνου του παγκρέατος όσο και συνέπεια του καρκίνου του παγκρέατος. Η σχέση μεταξύ πρόσφατα εκδηλωθέντος σακχαρώδους διαβήτη και καρκίνου του παγκρέατος δεν είναι πλήρως κατανοητή και τα δεδομένα της βιβλιογραφίας είναι σποραδικά. Η συγκεκριμένη Πολυεθνική Μελέτη Κοόρτης εξέτασε τη σχέση μεταξύ της εμφάνισης του πρόσφατα εκδηλωθέντος σακχαρώδη διαβήτη και εμφάνισης καρκίνου παγκρέατος σε Αφροαμερικανούς και Λατινοαμερικανούς.
Στον πληθυσμό της Πολυεθνικής Μελέτης Κοόρτης συμπεριλήφθησαν περισσότεροι από 215000 άνδρες και γυναίκες από την Χαβάη και την Καλιφόρνια των οποίων το ηλικιακό εύρος κυμαινόταν από 45-75 έτη την χρονική στιγμή της συμμετοχής τους στην μελέτη. Για την συγκεκριμένη ανάλυση οι ερευνητές συμπεριέλαβαν 48995 Αφροαμερικανούς και Λατινοαμερικανούς-κατοίκους Καλιφόρνιας-οι οποίοι δεν είχαν διαγνωσθεί με καρκίνο ή σακχαρώδη διαβήτη την χρονική στιγμή της συμμετοχής τους στην μελέτη (1993-1996). Όσον αφορά την διάγνωση του Σακχαρώδους Διαβήτη χρησιμοποιήθηκαν ερωτηματολόγια και δεδομένα από τους ιατρικούς φακέλους νοσοκομείων της Καλιφόρνιας. Η απλή γραμμική παλινδρόμηση χρησιμοποιήθηκε για τον υπολογισμό του λόγου επίπτωσης (Hazard Ratio-HR) και του 95% διαστήματος εμπιστοσύνης (Confidence Interval-CI) προκειμένου να συσχετιστεί η εμφάνιση καρκίνου με τον σακχαρώδη διαβήτη και την διάρκεια του σακχαρώδους διαβήτη.
More
Η μη αλκοολική λιπώδης νόσος του ήπατος (NAFLD) παρουσιάζει διαρκώς αυξανόμενη επίπτωση παγκοσμίως, προσβάλλοντας το 25-30% του γενικού πληθυσμού και το 70-90% των ασθενών με ΣΔ2 και παχυσαρκία. Από τους ασθενείς με NAFLD περίπου το ένα τρίτο θα αναπτύξει μη αλκοολική στεατοηπατίτιδα (NASH), εκ των οποίων το ένα τρίτο θα εξελιχθεί σε ίνωση/κίρρωση, γνωστός προδιαθεσικός παράγοντας για ηπατοκυτταρικό καρκίνωμα (ΗΚΚ). Στους άντρες, το ΗΚΚ είναι ο καρκίνος που εμφανίζεται με την μεγαλύτερη συχνότητα από όλους τους καρκίνους που οφείλονται σε παχυσαρκία. Η ανάδειξη των παθοφυσιολογικών μηχανισμών της NAFLD καθώς και των εξελικτικών της σταδίων, αποκτά για τους παραπάνω λόγους ιδιαίτερη σημασία καθώς συντελλεί στην ανάπτυξη χρήσιμων θεραπετικών παρεμβάσεων. Το συμπέρασμα που διεξάγεται από την ανάλυση πολλών μελετών είναι ότι οι μηχανισμοί αυτοί είναι πολυπαραγοντικοί, με κεντρικό ρόλο να παίζει η ινσουλινοαντίσταση. Ως γνωστον, η NAFLD χαρακτηρίζεται από μη φλεγμονώδη στεάτωση δηλ. εναπόθεση τριγλυκεριδίων στο ήπαρ, που μπορεί να εξελιχθεί στην πιο επιθετική της μορφή (NASH) που χαρακτηρίζεται από χρόνια φλεγμονή, και ίνωση.
More
