BMJ 2016;354:i3903
Η πιογλιταζόνη είναι ένα φάρμακο από την κατηγορία των θειαζολιδινεδιονών που χρησιμοποιείται για τη θεραπεία του σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2. Το τελευταία χρόνια γίνεται ιδιαίτερη αναφορά σχετικά με την ανάπτυξη καρκίνου της ουροδόχου κύστης. Στη συγκεκριμένη μελέτη στόχος ήταν να αξιολογηθεί η σχέση μεταξύ χρήσης πιογλιταζόνης και κινδύνου εμφάνισης καρκίνου ουροδόχου κύστης σε ασθενείς με διαβήτη τύπου 2.
Η συλλογή όλων των απαραίτητων στοιχείων έγινε μέσα από τις βάσεις δεδομένων τεσσάρων χωρών ( Φινλανδία, Ολλανδία, Σουηδία και Ηνωμένο Βασίλειο). Πρόκειται για δεδομένα τα οποία αναφέρονται σε επισκέψεις σε Γενικούς Ιατρούς, νοσηλείες, συνταγογραφήσεις, καταγραφή νεοπλασματικής νόσου και θανάτους.
Στη μελέτη συμμετείχαν άτομα με διαβήτη τύπου 2 οι οποίοι ξεκίνησαν πιογλιταζόνη (n = 56.337) συγκρινόμενοι με ασθενείς με διαβήτη τύπου 2 στην ίδια χώρα με λήψη φαρμακευτικής αγωγής για διαβήτη πλην πιογλιταζόνης (n = 317.109). Δημιουργήθηκαν δύο ομάδες, μία με σταθερή αναλογία 1:1 και μια με μεταβλητή αναλογία 1:10. Οι ασθενείς επιλέχθηκαν σύμφωνα με το ιστορικό θεραπείας τους και δεδομένα τάσεων για αρκετές μεταβλητές που σχετίζονται με την χρήση πιογλιταζόνης. Για την αξιολόγηση της ισχύς των ευρημάτων, πραγματοποιήθηκαν αρκετές αναλύσεις.
Στην ομάδα που ελάμβανε θεραπεία με πιογλιταζόνη, παρουσιάστηκαν 130 περιστατικά καρκίνου της ουροδόχου κύστης σε μια μέση περίοδο παρακολούθησης 2,9 έτη. Στις ομάδες κοντινής και πολλαπλής συσχέτισης που δεν λάμβαναν θεραπεία με πιογλιταζόνη, καταγράφηκαν 153 και 970 περιστατικά καρκίνου της ουροδόχου κύστης, με μέσο χρόνο παρακολούθησης 2,8 και 2,9 έτη, αντίστοιχα. Όσον αφορά τον κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου της ουροδόχου κύστης, η αναλογία κινδύνου για τους ασθενείς που λάμβαναν σε σχέση με αυτούς που δεν ελάμβανα πιογλιταζόνη ήταν 0,99 και 1,00 αντίστοιχα. Αύξηση της διάρκειας χρήσης της πιογλιταζόνης και αύξηση της αθροιστικής δόσης δεν σχετίζονται με κίνδυνο καρκίνου της ουροδόχου κύστης (χρήση πιογλιταζόνης > 48 μήνες)
Συμπερασματικά, και σύμφωνα με τη μελέτη, δεν υπάρχουν αποδεικτικά στοιχεία για συσχέτιση μεταξύ χρήσης πιογλιταζόνης και κινδύνου καρκίνου της ουροδόχου κύστης σε σχέση με μη χρήση, αποτελέσματα σύμφωνα με άλλες πρόσφατες μελέτες που περιλαμβάνουν επίσης περιόδους μακράς παρακολούθησης.