Σκοπός:
Υπέρταση, σακχαρώδης διαβήτης και σωματική αδράνεια μπορεί να προκαλέσουν καρδιαγγειακές επιπλοκές ή και πρόωρο θάνατο. Ωστόσο, δεν έχει διευκρινιστεί αν αυτές οι σημαντικές συννοσηρότητες και η φυσική δραστηριότητα αλληλεπιδρούν επηρεάζοντας την έκβαση της υγείας. Ο στόχος αυτής της μελέτης είναι να αξιολογηθεί η πιθανή αλληλεπίδραση μεταξύ προσωρινής έλλειψης σωματικής δραστηριότητας και υπέρτασης ή διαβήτη με τον κίνδυνο θνησιμότητας από όλες τις αιτίες.
Μέθοδοι:
Αυτή η μελέτη χρησιμοποίησε δεδομένα από Υπηρεσία (KNHIS) Εθνικής Ασφάλισης Υγείας της Κορέας που περιελάμβανε περίπου 6,5 εκατομμύρια συμμετέχοντες που υποβλήθηκαν σε έλεγχο υγείας το 2009 και το 2011. Η φυσική δραστηριότητα αξιολογήθηκε ως αλλαγή 2 ετών βασισμένη σε αυτο-αναφερόμενη έρευνα χρησιμοποιώντας μέθοδο ανάκλησης 7 ημερών, και ομαδοποιήθηκε ως: παρέμεινε ενεργός, ανενεργός προς ενεργός, ενεργός προς
ανενεργό ή παρέμεινε ανενεργός. Οι συμμετέχοντες κατηγοριοποιήθηκαν σε ομάδες ανάλογα με την παρουσία υπέρτασης/σακχαρώδη διαβήτη. Το αποτέλεσμα περιελάμβανε την θνησιμότητα από όλες τις αιτίες.
Αποτελέσματα:
Συνολικά, 6.554.082 συμμετέχοντες συμπεριλήφθηκαν.
Κατά τη διάρκεια μιας μέσης παρακολούθησης 6,4 ετών, σημειώθηκαν 83.241 θάνατοι. Σε σύγκριση με την ομάδα «παρέμεινε ενεργός», άλλες ομάδες είχαν υψηλότερo κίνδυνο θνησιμότητας μετά από προσαρμογή για συν-μεταβλητές [προσαρμοσμένος λόγος κινδύνου (aHR) 1,17, 95% CI 1,13-1,21 στην ομάδα «ανενεργός προς ενεργό», aHR 1,28, (95% CI 1,24-1,32) στην ομάδα «ενεργός προς ανενεργός», και aHR 1.52, (95% CI 1.48-1.57) στην ομάδα «παρέμεινε ανενεργός»).
Η υπέρταση και ο σακχαρώδης διαβήτης ήταν σημαντικοί τροποποιητές της επίδρασης στη συσχέτιση μεταξύ της φυσικής δραστηριότητας και του κινδύνου θνησιμότητας από όλες τις αιτίες (Ρ για αλληλεπίδραση <0,001).
Οι βλαβερές συνέπειες της συστηματικής έλλειψης σωματικής δραστηριότητας όσον αφορά την θνησιμότητα από όλες τις αιτίες ήταν η πιο εμφανείς σε άτομα με υπέρταση και σακχαρώδη διαβήτη μεταξύ των ομάδων.
Συμπέρασμα:
Η διαρκής έλλειψη σωματικής δραστηριότητας συσχετίστηκε με αυξημένο κίνδυνο θνησιμότητας από όλες τις αιτίες σε άτομα με υπέρταση ή σακχαρώδη διαβήτη πιο έντονα από ό, τι σε άτομα χωρίς. Οι γιατροί πρέπει να δώσουν έμφαση στη διαρκή σωματική δραστηριότητα ακόμη περισσότερο σε ασθενείς με υπέρταση ή σακχαρώδη διαβήτη.
ΣΧΗΜΑ. Ο πολυμεταβλητός προσαρμοσμένος κίνδυνος θνησιμότητας από όλες τις αιτίες λόγω σωματικής αδράνειας σύμφωνα με τέσσερις ομάδες ως εξής: άτομα με υπέρταση (HTN) και σακχαρώδη διαβήτη (DM) έναντι εκείνων με υπέρταση(HTN) μόνο έναντι εκείνων που πάσχουν μόνο από DM έναντι αυτών που δεν έχουν υπέρταση(HTN) ούτε DM.
Journal of Hypertension 2021, 39:2058–2066
Chang-Hoon Leea, Kyung-Do Hanb, Juhwan Yooc και Min-Sun Kwak
Department of Internal Medicine, Seoul National University Hospital,
Department of Biostatistics, Soongsil University,
Department of Biomedicine and Health Science, Catholic University of Korea and
Department of Internal Medicine, Healthcare Research Institute, Healthcare System Gangnam Center, Seoul National University Hospital, Seoul, Republic of Korea.