Στη μελέτη The LixiLan-O Randomized Trial έγινε αξιολόγηση της αποτελεσματικότητας και της ασφάλειας της LixiLan (του έτοιμου συνδυασμού της ινσουλίνης glargine με το GLP-1 ανάλογο lixisenatide), σε σύγκριση με την glargine (iGlar) και τη lixisenatide (Lixi) όταν δίνονται μεμονωμένα σε ασθενείς με ΣΔ τύπου 2 που δε ρυθμίζονται επαρκώς με μετφορμίνη με ή χωρίς ένα 2ο από του στόματος αντιδιαβητικό δισκίο.
Μετά από περίοδο 4 εβδομάδων μονοθεραπείας με μετφορμίνη (και διακοπής των άλλων αντιδιαβητικών δισκίων) οι μετέχοντες (Ν: 1.170, με μέση διάρκεια ΣΔ 8,8 έτη, ΒΜΙ 31,7 kg/m2) τυχαιοποιήθηκαν σε 1 ημερήσια δόση iGlarLixi ή iGlar, και οι 2 τιτλοποιήθηκαν ώστε τα επίπεδα γλυκόζης νηστείας να είναι <100 mg/dL έως μέγιστη δόση ινσουλίνης 60 ΙU/ημέρα ή σε μία ημερίσια δόση Lixi ενώ συνεχίστηκε η αγωγή με μετφορμίνη. Το πρωτεύον καταληκτικό σημείο ήταν η αλλαγή στην τιμή της HbA1c στις 30 εβδομάδες.
Σημαντικότερες μειώσεις στην HbA1c επιτεύχθησαν με την iGlarLixi σε σύγκριση με την iGlar και τη Lixi (-1,6%, -1,3%, -0,9% αντίστοιχα), επιτυγχάνοντας μέση τιμή HbA1c 6,5% με iGlarLixi, 6,8% με iGlar και 7,3% με Lixi. Το μέσο σωματικό βάρος μειώθηκε με την iGlarLixi (-0,3kg) και τη Lixi (-2,3kg) ενώ αυξήθηκε με την iGlar (+1,1kg).
Οι περιπτώσεις συμπτωματικής υπογλυκαιμίας (<70mg/dL) ήταν παρόμοιες με iGlarLixi και iGlar (1,4 και 1,2 περιστατικά/ασθενή ανά έτος) και λιγότερες με Lixi (0,3 περισταικά/ασθενή ανά έτος). Ασθενείς που έλαβαν iGlarLixi παρουσίασαν λιγότερο ναυτία (9,6%) και εμέτους (3,2%) σε σύγκριση με αυτούς που έλαβαν Lixi (24% και 6,4% αντίστοιχα).
Η iGlarLixi συνδυάζοντας τις δράσεις της iGlar και Lixi πέτυχε σημαντικές μειώσεις στην τιμή της HbA1c, χωρίς αύξηση ούτε στα επεισόδια υπογλυκαιμίας ούτε στο σωματικό βάρος, σε σύγκριση με την iGlar καθώς και λιγότερες ανεπιθύμητες ενέργειες από το γαστρεντερικό σε σύγκριση με τη Lixi.
Diabetes Care 2016 Aug; dc160917. http://dx.doi.org/10.2337/dc16-0917