Το αλληλόμορφο γονίδιο rs7903146 T του παράγοντα μεταγραφής-7-like-2 (TCF7L2) συνδέεται με την εμφάνιση του σακχαρώδους διαβήτη τύπου 2 (T2D), χωρίς να είναι πλήρως διευκρινισμένοι οι μηχανισμοί με τους οποίους συμβαίνει αυτό. Στην παρούσα μελέτη αξιολογήθηκαν οι επιδράσεις του γονότυπου TCF7L2 πριν και μετά από παρεμβάσεις που επηρεάζουν τη φυσιολογία της γλυκόζης.
Έγινε γονοτύπωση της αλληλουχίας rs7903146 σε 608 άτομα χωρίς διαβήτη τα οποία υποβλήθηκαν σε OGTT, και καταγράφηκαν βιοχημικά δεδομένα πριν και μετά από μία δόση γλιπιζίδης (5 mg) και μετφορμίνης 500 mg δύο φορές την ημέρα για 2 ημέρες. Στη συνέχεια μετρήθηκαν τα επίπεδα ινκρετίνης σε 150 από τους 608 συμμετέχοντες.
Οι ομοζυγώτες για το αλληλόμορφο γονίδιο ΤΤ είχαν 1,6 mg / dL υψηλότερα επίπεδα γλυκόζης νηστείας και 2,5 pg / mL χαμηλότερα επίπεδα γλυκαγόνης ανά αλληλόμορφο Τ από ότι οι φορείς άλλων γονοτύπων. Σε ένα υποσύνολο συμμετεχόντων, το αλληλόμορφο Τ συσχετίστηκε με υψηλότερα επίπεδα γλυκογονομορφού πεπτιδίου 1 (GLP-1) (β = 1,52, Ρ = 0,02 και b = 0,96, Ρ = 0,002 για ολικό και ενεργό GLP- 1, αντίστοιχα) και στην OGTT μετά τη χορήγηση μετφορμίνης. Όσον αφορά στην ανταπόκριση του φαρμάκου, το αλληλόμορφο Τ συσχετίστηκε με βραχύτερο χρόνο (β = 27,00, Ρ = 0,03) και μια πιο απότομη κλίση (β = 0,23, Ρ = 0,04) έως τα κατώτερα επίπεδα γλυκόζης μετά τη χορήγηση γλιπιζίδης και χαμηλότερων επιπέδων γλυκόζης νηστείας κατά την επίσκεψη 2 (b = 21,02, P = 0,04) και μεγαλύτερη μείωση των επιπέδων γλυκόζης (β = 21,61, Ρ = 0,047) μετά τη χορήγηση μετφορμίνης.
Τα ευρήματα της παρούσας μελέτης δείχνουν ότι οι γενετικές παραλλαγές στο TCF7L2 επηρεάζουν την άμεση ανταπόκριση τόσο στη γλιπιζίδη όσο και στη μετφορμίνη σε άτομα χωρίς διαβήτη και υπογραμμίζουν τον ρόλο του φαινομένου των ινκρετινών ως πιθανό παθογενετικό μηχανισμό με τον οποίο η διακύμανση του TCF7L2 αυξάνει τον κίνδυνο εμφάνισης σακχαρώδους διαβήτη τύπου2.
Diabetes Care, January 11, 2018