Ενώ είναι ευρέως γνωστό πως η χρήση των στατινών σε διαβητικούς ασθενείς με και χωρίς γνωστή στεφανιαία νόσο έχει σημαντικά καρδιαγγειακά οφέλη, έως τώρα δεν υπήρχαν αρκετά δεδομένα για την προσθήκη άλλων αντιλιπιδαιμικών αγωγών με σκοπό την περαιτέρω μείωση του καρδιαγγειακού κινδύνου.
Στη μελέτη IMPROVE-IT συμμετείχαν 18.144 ασθενείς μετά από οξύ στεφανιαίο σύνδρομο και LDL χοληστερόλη 50-125 mg/dl οι οποίοι τυχαιοποίηθηκαν σε δύο ομάδες: η πρώτη έλαβε εζετιμίμπη/σιμβαστατίνη και η δεύτερη placebo/σιμβαστατίνη. Το πρωτογενές καταληκτικό σημείο καθορίστηκε ως το σύμπλοκο καρδιαγγειακού θανάτου, μείζονος στεφανιαίου επεισοδίου και αγγειακού εγκεφαλικού επεισοδίου. Οι ασθενείς με σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2 (ΣΔτ2) αποτελούσαν το 27% του συνολικού πληθυσμού της μελέτης. Η προκαθορισμένη αυτή υπο-ομάδα των διαβητικών αποτελούταν από άτομα μεγαλύτερα σε ηλικία, περισσότερες γυναικές, με προηγούμενο οξύ έμφραγμα μυοκαρδίου χωρίς ανάσπαση του ST και επαναιμάτωση και με χαμηλότερα επίπεδα LDL χοληστερόλης κατά μέσο όρο σε σχέση με τους μη διαβητικούς.
Ο συνδυασμός εζετιμίμπης/σιμβαστατίνης πέτυχε, όπως ήταν αναμενόμενο, σημαντικά χαμηλότερα επίπεδα LDL σε σχέση με το placebo/σιμβαστατίνη ανεξάρτητα από την παρουσία ΣΔτ2 (μέση μείωση κατά 18 mg/dl στους διαβητικούς και κατά 17 mg/dl στους μη διαβητικούς). Κατά την διάρκεια των 7 ετών παρακολούθησης, η προσθήκη εζετιμίμπης μείωσε το πρωτογενές καταληκτικό σημείο κατά 5,5% στους διαβητικούς και μόνο κατά 0,6% στους μη διαβητικούς, μια διαφορά στατιστικώς σημαντική ανάμεσα στις 2 υπο-ομάδες. Αναλύοντας το πρωτογενές τελικό σημείο, στην ομάδα των διαβητικών ασθενών οι μεγαλύτερες μειώσεις αφορούσαν το οξύ έμφραγμα του μυοκαρδίου (24%) και το αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο (39%). Σε ό,τι αφορά την ασφάλεια, δεν υπήρχαν διαφορές από την προσθήκη εζετιμίμπης σε διαβητικούς και μη. Οι ασθενείς ηλικίας ≥75 ετών παρουσίασαν 20% σχετική μείωση του πρωτογενούς τελικού σημείου, ανεξάρτητα από την παρουσία διαβήτη, ενώ οι διαβητικοί <75 ετών είχαν μεγαλύτερο όφελος σε σχέση με τους μη διαβητικούς της ίδιας ηλικιακής ομάδας. Επιπλέον, όλοι οι διαβητικοί ασθενείς είχαν όφελος ανεξάρτητα από τo TIMI score, ενώ από τους μη διαβητικούς μόνο οι υψηλού κινδύνου παρουσίασαν 18% μείωση του τελικού σημείου από την προσθήκη εζετιμίμπης.
Συμπερασματικά, ο συνδυασμός εζετεμίμπης/σιμβαστατίνης έδειξε σημαντικό καρδιαγγειακό όφελος στους ασθενείς με ΣΔτ2 ανεξάρτητα από την ηλικία ή το ΤΙΜΙ score. Αντιθέτως, από τους μη διαβητικούς, μόνο οι ασθενείς ≥75 ετών και με υψηλό TIMI score έδειξαν να έχουν όφελος. Τα αποτελέσματα της μελέτης αυτής δείχνουν ότι η προσθήκη εζετιμίμπης σε ασθενείς με πρόσφατο οξύ στεφανιαίο σύνδρομο και διαβήτη ή χωρίς διαβήτη και υψηλό κίνδυνο για νέο επεισόδιο αποτελεί μια σωστή επιλογή, στην προσπάθεια για περαιτέρω μείωση των καρδιαγγειακών συμβαμάτων.