Lixisenatide in Patients with Type 2 Diabetes and Acute Coronary Syndrome
Μελέτη ELIXA
Marc A. Pfeffer, M.D., Ph.D., Brian Claggett, Ph.D., Rafael Diaz, M.D., Kenneth Dickstein, M.D., Ph.D., Hertzel C. Gerstein, M.D., Lars V. Køber, M.D., Francesca C. Lawson, M.D., Lin Ping, M.D., Xiaodan Wei, Ph.D., John J.V. McMurray, M.D., Ph.D., Jeffrey L. Probstfield, M.D., Matthew C. Riddle, M.D., Scott D. Solomon, M.D., and JeanClaude Tardif, M.D., Eldrin F. Lewis, M.D., M.P.H., Aldo P. Maggioni, M.D., for the ELIXA Investigators*
N Engl J Med 2015;373:2247-57, DOI: 10.1056/NEJMoa1509225
Εισαγωγή
H καρδιαγγειακή νοσηρότητα και θνησιμότητα είναι υψηλότερη μεταξύ των ασθενών με τύπου 2 διαβήτη, ιδιαίτερα σε εκείνους με συνυπάρχουσες καρδιαγγειακές παθήσεις, σε σχέση με τους περισσότερους άλλους υποπληθυσμούς. Εκτιμήσαμε τα αποτελέσματα της Λιξισενατίδης, έναν αγωνιστή των GLP-1 υποδοχέων στα καρδιαγγειακά συμβάματα σε ασθενείς με τύπου 2 διαβήτη που είχαν πρόσφατο οξύ στεφανιαίο επεισόδιο.
Μέθοδοι
Συμπεριλάβαμε τυχαία ασθενείς με διαβήτη τύπου 2 οι οποίοι είχαν υποστεί έμφραγμα μυοκαρδίου ή είχαν νοσηλευθεί για ασταθή στηθάγχη κατά τις προηγούμενες 180 ημέρες για να λάβουν Λιξισενατίδη ή εικονικό φάρμακο (Placebo) επιπροσθέτως της τυπικής αγωγής τους. Η μελέτη είχε σχεδιαστεί με επαρκή στατιστική ισχύ για να εκτιμήσει κατά πόσον η Λιξισενατίδη ήταν μη κατώτερη (ανώτερο όριο του 95% διαστήματος εμπιστοσύνης της αναλογίας κινδύνου μικρότερο του 1.3) ή και ανώτερη από το placebo (ανώτερο όριο του 95% διαστήματος εμπιστοσύνης της αναλογίας κινδύνου μικρότερο του 1.0), για το πρωτεύον σύνθετο καταληκτικό σημείο (καρδιαγγειακός θάνατος, έμφραγμα του μυοκαρδίου, αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο ή νοσηλεία για ασταθή στηθάγχη).
Αποτελέσματα
Οι 6068 ασθενείς που υποβλήθηκαν σε τυχαιοποίηση παρακολουθήθηκαν για ένα μέσο διάστημα 25 μηνών. Το πρωτεύον καταληκτικό σημείο συνέβη σε 406 ασθενείς (13,4%) στην ομάδα lixisenatide έναντι 399 (13,2%) στην ομάδα του εικονικού φαρμάκου (αναλογία κινδύνου: 1.02, 95% διάστημα εμπιστοσύνης 0.89-1.17), η οποία απέδειξε τη μη κατωτερότητα της Λιξισενατίδης σε σχέση με το εικονικό φάρμακο (p <0,001), αλλά δεν κατάφερε να δείξει την υπεροχή (p = 0,81). Δεν υπήρχαν σημαντικές διαφορές μεταξύ των ομάδων στο ποσοστό νοσηλείας για καρδιακή ανεπάρκεια (αναλογία κινδύνου στην ομάδα της Λιξισενατίδης 0.96, 95% διάστημα εμπιστοσύνης: 0.75-1.23) ή στο ποσοστό θανάτων (αναλογία κινδύνου 0.94, 95% διάστημα εμπιστοσύνης: 0,78-1,13). Η Λιξισενατίδη δεν συσχετίστηκε με υψηλότερο ποσοστό σοβαρών ανεπιθύμητων ενεργειών ή σοβαρή υπογλυκαιμία, παγκρεατίτιδα, παγκρεατικό νεοπλάσματα, ή αλλεργικές αντιδράσεις σε σχέση με το εικονικό φάρμακο.
Συμπέρασμα
Σε ασθενείς με σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2 και πρόσφατο οξύ στεφανιαίο σύνδρομο η προσθήκη Λιξισενατίδης στη συνήθη φροντίδα δεν μετέβαλε σημαντικά το ποσοστό των μειζόνων καρδιαγγειακών συμβαμάτων και δεν σημειώθηκαν άλλες σοβαρές ανεπιθύμητες ενέργειες.