(The Impact of Bariatric Surgery on Incident Microvascular Complications in Patients With Type 2 Diabetes: A Matched Controlled Population-Based Retrospective Cohort Study. Diabetes Care. 2021 Jan;44(1):116-124. doi: 10.2337/dc20-0571)
Η παχυσαρκία αποτελεί ανεξάρτητο παράγοντα κινδύνου για την εμφάνιση διαβήτη, υπέρτασης και δυσλιπιδαιμίας.
Μεταξύ των παρεμβάσεων για την απώλεια βάρους, η βαριατρική χειρουργική προσφέρει τα πιο σημαντικά και διατηρήσιμα επίπεδα απώλειας βάρους και σημαντικά επίσης οφέλη για το γλυκαιμικό έλεγχο και τις μακροαγγειακές επιπλοκές. Σκοπός της μελέτης αυτής ήταν η αξιολόγηση της επίδρασης της βαριατρικής χειρουργικής στην επίπτωση των διαβητικών μικροαγγειακών επιπλοκών όπως η συσχετιζόμενη με τον διαβήτη νόσος των κάτω άκρων, η απειλητική για την όραση διαβητική αμφιβληστροειδοπάθεια και η χρόνια νεφρική νόσος σε ασθενείς με διαβήτη τύπου 2 και παχυσαρκία.
Διενεργήθηκε μια αντιστοιχισμένη, ελεγχόμενη, πληθυσμιακή, αναδρομική μελέτη σε ενήλικες με διαβήτη τύπου 2 μεταξύ της 1ης Ιανουαρίου 1990 και 31 Ιανουαρίου 2018 μέσω της IQVIA Medical Research Data (IMRD), μιας βάσης δεδομένων με ηλεκτρονικά αρχεία πρωτοβάθμιας περίθαλψης. Κάθε ασθενής με διαβήτη τύπου 2 που υποβλήθηκε σε βαριατρικό χειρουργείο (χειρουργική ομάδα) αντιστοιχήθηκε με μέχρι 2 ασθενείς που δεν υποβλήθηκαν σε χειρουργείο (μη-χειρουργική ομάδα) εντός της ίδιας πρωτοβάθμιας μονάδας, με βάση την ηλικία, το φύλο, τον προϋπάρχοντα δείκτη μάζας σώματος (ΒΜΙ) και τη διάρκεια του διαβήτη.
Συμπεριλήφθηκαν 1126 χειρουργημένοι και 2219 μη-χειρουργημένοι ασθενείς. 2261 (68%) ήταν γυναίκες. Η μέση (SD) ηλικία ήταν 49.87 (9.3) έτη έναντι 50.12 (9.3) έτη, και το μέσο ΒΜΙ ήταν 46.76 (7.96) kg/m2 έναντι 46.14 (7.49) kg/m2 στη χειρουργική έναντι της μη-χειρουργικής ομάδας, αντίστοιχα. Στη χειρουργική ομάδα, 22.1%, 22.7%, 52.2%, και 1.1% των ασθενών υπεβλήθη σε γαστρικό δακτύλιο, γαστρικό μανίκι, Roux-en-Y γαστρική παράκαμψη (RYGB) και χολοπαγκρεατική παράκαμψη με δωδεκαδακτυλικό παράθυρο, αντίστοιχα.
Μετά από μια διάμεση παρακολούθηση 3.9 ετών (εύρος 1.8-6.4), η βαριατρική χειρουργική συσχετίστηκε με μείωση της επίπτωσης των συνδυασμένων μικροαγγγειακών επιπλοκών (HR: 0.53, 95% CI 0.43–0.66, P < 0.001), του διαβητικού ποδιού (0.61, 0.50–0.75, P < 0.001), της απειλητικής για την όραση αμφιβληστροειδοπάθειας (0.66, 0.44–1.00, P = 0.048), και της χρόνιας νεφρικής νόσου (0.63, 0.51–0.78, P < 0.001). Η ανάλυση βάσει του τύπου του χειρουργείου έδειξε ότι όλοι οι τύποι σχετίζονταν με ευνοϊκή επίδραση στην επίπτωση των σύνθετων μικροαγγειακών επιπλοκών, με τη μεγαλύτερη μείωση να παρατηρείται για την RYGB.
Συμπερασματικά, η βαριατρική χειρουργική σχετίζεται με σημαντική μείωση στην επίπτωση των διαβητικών μικροαγγειακών επιπλοκών. Ένας πιθανός μηχανισμός είναι η βελτίωση των τεκμηριωμένων παραγόντων κινδύνου όπως είναι το βάρος, η γλυκοζυλιωμένη αιμοσφαιρίνη, η αρτηριακή υπέρταση, η δυσλιπιδαιμία και η καρδιαγγειακή νόσος, ενώ πρόσφατα δεδομένα υποστηρίζουν τη δράση της βαριατρικής χειρουργικής στην αναστολή των SGLT2 υποδοχέων καθώς και στην αύξηση των ινκρετινών όπως το GLP-1.